باور کنید اگر اینترنت وصل نمی شد، تصمیم عجیبی می گرفتم. ای کاش اگر یار خاطر اطرافیانمون نیستیم، بار خاطرشون نشیم که ممکنه یک جمله ی نابجا کل وجودشون رو درهم بریزه و دیگه نتونند سرپا بشوند.
من همون حال عجیبی رو دارم که یک زنبور کوچولو داره از دست دشمنانش فرار می کنه و در همون حال یک دفعه می افته توی تار یک عنکبوت بزرگ که آماده ی خوردنشه!
بگذاریم و بگذریم! نمی دونم. فقط دعا کنید حالم خوب بشه. خدا هیچ بنی بشری رو به حال من دچار نکنه. آمین رب العالمین!
نـــای دل
