۲ مطلب در خرداد ۱۳۹۹ ثبت شده است

نعمت، رزق و برکت

 

دوستان همراه سلام

 

چند روز پیش یکی از دوستان، بخشی از یک فایل صوتی سخنرانی برایم فرستاد که خیلی جالب بود و تصمیم گرفتم آن را با شما به اشتراک بگذارم.

 

مطلب در بارۀ سه واژۀ «نعمت»، «رِزق» و «برکت» است.

 

«نعمت: به ورودی‌هایی گفته می‌شود که به زندگی و خانۀ ما وارد می‌شود؛ مثل: میوه، غذا، آب، پول و ...

 

رِزق: آن بخشی از این نعمت‌ها را که خودمان استفاده می‌کنیم؛ مثل: غذا، میوه و ...

 

برکت: آن بخشی از این رِزق که به یک محصول معنوی تبدیل می‌شود؛ مثل: نمازی که می‌خوانیم یا کمکی که به فردی می‌کنیم.

 

(مثال دیگر: سه کیلو سیب می‌خریم و به خانه می‌آوریم. این «نعمت» است.

 

دو عدد از این سیب‌ها را خودمان می‌خوریم. این «رِزق» ماست.

 

حال کار خیری انجام می‌دهیم. آن «برکت» این نعمت و رِزقی است که نصیب ما شده است.)

 

خوب است از خدا بخواهیم رِزق و بویژه برکت‌مان زیاد شود وگرنه نعمت ممکن است، زیاد شود و بعد در راه‌هایی هزینه و خرج شود که اصلا دوست نداریم؛ مثل: بیماری، دود کردن سیگار و قلیان و ...»

 

 

زندگی‌تان پر از برکت و رِزق الهی باد. ان‌شاءالله!

 

 

 

۲۹ خرداد ۹۹ ، ۱۲:۰۶ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
سعید بیگی

رسم زندگی

گنجشک زیبایی پشت پنجره نشست و به چپ و راستش نگاه کرد. بعد علفی را که به منقار گرفته بود، روی علف‌های خشک شده گذاشت و به سرعت پرید و رفت.

 

چند لحظۀ بعد گنجشک دیگری آمد که او هم علف به دهان بود. اما سر و گردنش رگه‌های تیره‌ای داشت که او را از گنجشک اول مشخص می‌کرد.

 

گنجشک اول مادر بود و این گنجشک دوم پدر! علف را روی علف‌های قبلی گذاشت، نگاهی به آن کرد و رفت.

 

حدود نیم ساعت بعد هر دو گنجشک با هم آمدند و علف‌هایی را که همراه داشتند روی بقیۀ علف‌ها ریختند.

 

بعد مشغول وصل کردن آنها به هم شدند و مدتی بعد یک لانۀ کوچک و زیبا ساخته شد.

 

چند روز بعد مادر تخم گذاشت و روی آنها خوابید. پدر می‌رفت و غذا می‌خورد و می‌آمد و روی تخم‌ها می‌خوابید.

 

بعد مادر برای غذا خوردن بیرون می‌رفت.

 

مدت‌ها بعد سه جوجۀ کوچک و زیبا مهمان آشیانۀ سادۀ آنها شدند.

 

مادربزرگ و پدربزرگ تمام این اتفاقات را از پشت پنجره می‌دیدند و به یاد تولد فرزندان‌شان می‌افتادند.

 

آنها گاهی اوقات برای پرنده‌ها غذا می‌ریختند و از دیدن منظرۀ غذا خوردن پرنده‌ها لذت می‌بردند.

 

جوجه گنجشک‌ها بعد از مدتی بزرگ شدند و از آشیانۀ پدری رفتند تا برای خود زندگی و خانوادۀ جدیدی تشکیل دهند.

 

اما گنجشک مادر و پدر باز هم آشیانۀ قبلی را بازسازی کردند و دوباره تخم گذاری و تولد جوجه‌ها و پرورش آنها و مهاجرت از خانۀ پدری تکرار شد.

 

آری! این رسم زندگی موجودات در دنیاست که تا قیام قیامت ادامه دارد.

 

آشیانه‌تان سبز و پر از شور زندگی باد!

 

 

 

۲۰ خرداد ۹۹ ، ۲۲:۱۷ ۱ نظر موافقین ۳ مخالفین ۰
سعید بیگی