( dabirefarsi.com )

زبان و ادبیات فارسی نشان هویت ملی و مایه ی افتخار ماست!

*****

« سایت دبیر فارسی؛

بهترین اِمکان برای آموزش آسان و بهینه ی زبان و ادبیات فارسی »

دوست عزیز؛ به سایت ما خوش آمدید!

سایت « دبیر فارسی » در واقع خانه ی « زبان و ادبیات فارسی » است.

اگر پرسشی در زمینه های مختلف « زبان و ادب فارسی » داشتید، حتما با ما در میان بگذارید.

همکاران « تیم دبیر فارسی » در اولین فرصت ممکن، پرسش های شما را به طور دقیق بررسی می کنند.

سپس پاسخ های درست و متناسب با پرسش های ارسالی را تهیه کرده و به نشانی ایمیل شما، ارسال خواهند کرد.

برای دریافت پاسخ پرسش ها، لطفا ایمیل خود را در فُرم ثبت نام که در صفحه ی (تماس با ما) قرار دارد؛ وارد و ثبت نمایید.

امیدواریم اوقات خوشی را در سایت دبیر فارسی سپری کنید و همراه همیشگی ما باشید!

*****

دوستان و عزیزان همراه

مطالبی که در سطرهای بالا مشاهده می فرمایید، معرفی سایت «دبیر فارسی» است که در صفحه ی اصلی سایت آمده است.

سایت «دبیر فارسی» مدتی است که فعالیتش را آغاز نموده است.

اگر دانش آموز متوسطه ی دوم (پایه های: دهم، یازدهم و دوازدهم) دارید؛ سایت را به ایشان معرفی نمایید تا از مطالب آن استفاده کنند.

برخی مطالب سایت در حاشیه ی زبان و ادبیات فارسی است و ارتباط مستقیم با درس و کتاب ندارد.

بنابراین سایت «دبیر فارسی» فقط برای دانش آموزان نیست و دیگر عزیزان هم می توانند از مطالب استفاده کنند.

از حضور و دیدار گرم شما و نظرات ارزشمندتان بهره مند خواهیم شد.

به انتظار دیدار شما در سایت «دبیر فارسی» و نوشیدن چند جرعه زبان و ادب پارسی می نشینیم و مقدمتان را گرامی می داریم!

شاد و پیروز و سربلند باشید!

گاهی وقت ها با کسی به مشکل بر می خوریم و اختلافی پیدا می کنیم و بلافاصله برخوردی صورت می گیرد و در آن حالت که هر دو طرف ناراحت و عصبانی هستند، هیچ کدام ملاحظه نمی کنند و حرف هایی می زنند که بعدا برایشان دردسر می شود.

در ادامه ی ماجرا برای اثبات ادعای مورد نظر، باید خودشان را حسابی به زحمت بیندازند و اگر نتوانند آن حرف ها را ثابت کنند؛ تازه اول گرفتاری است. یعنی اگر ثابت نشود، تمام پُل های پشت سر خراب شده است و ما این سوی پُل تنها خواهیم ماند!

نگو!... عزیزم نگو!... جان و دلم حرفی را که به آن اطمینان نداری، نگو و خودت را به دردسر نینداز! از معصومین نقل شده است که بین راست و دروغ فقط چند انگشت فاصله است. راست آن است که دیده باشی! و دروغ آن است که بگویی، شنیده ام!

چقدر خوب است، حرفی را هم که می دانیم و به زیان کسی تمام می شود، بر زبان نیاوریم. خداوند همه چیز را می داند، اما ستارالعیوب است و گناهان و عیب های ما را می پوشاند و به هیچ کسی نمی گوید. حال چرا ما که از اصل ماجرا خبر نداریم، از روی حدس و گمان حرفی بزنیم که بعد روشن شود، از اصل واقعیت نداشته یا واقعیت به شکل دیگری بوده است.

حَرف ِ ناگفته، مانند تیر در چِلّه ی کمان است؛ اما هنگامی که گفته شد، تیر پرتاب شده است و دیگر هیچ کنترلی بر آن نداریم و نمی دانیم، بر کدام هدف خواهد نشست! پس بهتر است دقت کنیم و این فرصت را از خود نگیریم و تیر را در چِلّه ی کمان نگاه داریم تا کاملا مطمئن شویم، آن گاه تیر را پرتاب کنیم.

بسیاری از گناهان از ناحیه ی زبان است و باید بیش از اندازه مراقب زبان باشیم تا به میل و اختیار احساس و نفس نباشد، بلکه مهارش در دست عقل و فهم مان باشد. این مهم فقط با تلاش و تمرین ممکن می شود، امید که در این آزمون پیروز باشیم!