« کسی نیک بیند به هر دو سرای
که نیکی رساند به خلق خدای! »
«سعدی شیرازی»
وقتی ما پا به صحنۀ گیتی نهادیم و هستی یافتیم، امکانات و نعمتهای فراوانی در اختیار مان قرار گرفت که از پیشینیان به ما رسیده بود.
این امکانات مفید و لازم برای زندگی ما را، تلاشهای آنان مهیا کرده بود.
گرچه آنها میدانستند که عمرشان به بهره برداری از این حاصل دسترنجشان نخواهد رسید؛ اما دست از کار نکشیدند.
شاید رمز برکت و خیری که در زندگی قدیمیها بسیار دیده میشد و به ندرت کسی از آن محروم بود، همین نکته باشد.
اما امروز ماجرا برعکس شده است؛ یعنی بسیاری از ما نعمت خیر و برکت را در زندگی از دست دادهایم.
و تنها عدۀ کمی از این نعمت ارزشمند بهره مند هستند.
***
پدران و مادران ما ـ که یاد و نامشان گرامی باد ـ فقط برای تامین هزینههای زندگی خود و خانوادۀ خویش کار و تلاش نمیکردند. بلکه .....
* علاقه مندان می توانند ادامۀ مطلب را در سایت (دبیر فارسی dabirefarsi.com) به همراه دَهها مطلب دیگر بخوانند.