امروز از عمق جان پی بردم و فهمیدم؛ اگر لطف خدا یک لحظه با من نباشد، هیچ نیستم و گرفتار دردسر می شوم و به هیچ روی نمی توانم در برابر کوچکترین عامل نفوذی شیطان دوام بیاورم و به سادگی آب خوردن در دام می افتم و آلوده ی گناهان کوچک و بزرگ می شوم.
شیطان که آرزو می کرد، مرا در آن حال ببیند؛ همان لحظه تصویری تمام رنگی در نمای بسته از من می گیرد و با تصاویر دیگران به شکل آلبومی درآورده و به درگاه الهی می برد و می گوید؛ خدایا این هم بندگان برگزیده ات در حال گناه که آنان را اشرف مخلوقات نامیدی و به آنان بالیدی و افتخار کردی!
الهی! لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا! خدایا حتی یک آن، مرا به حال خودم وامگذار!
خدایا! به خداییت و به آبروی بندگان مُقرّب درگاهت قسمت می دهم، یک لحظه ما را به حال خودمان وامگذار! خدایا! ما تاب و توان رویارویی در برابر وسوسه های کوچک و بزرگ نفس اماره و شیطان را نداریم، مگر با امداد و یاری تو! پس خودت به فریادمان برس و نجاتمان بده!
الهی و ربی! من لی غیرک! خدایا من پروردگاری جز تو ندارم!
الهی! ما به جز تو هیچ کس را نداریم که بتوانیم از شر شیطان و دیگرانی که قصد آزار و اذیت و آسیب رساندن به ما را دارند، به او پناه ببریم؛ پس خودت پناهمان باش و دستمان را بگیر! آمین یا رب العالمین!
