مقصران نسبتا محترم

 

سال‌ها پیش از این، در شهرکی پنج شش نفر از اهالی بودند که در زمان‌های قبل ـ یعنی دوران جوانی خود ـ خلافکار بودند.

 

هر وقت اتفاقی در شهرک می‌افتاد، این آقایان می‌رفتند و اول صبح داخل پاسگاه می‌نشستند تا ثابت کنند که مقصر نبودند و در این ماجرا دامان‌شان پاک بوده است، حتی اگر نقشی در آن ماجرا داشتند.

 

امروز هم حکایت بعضی مسئولان عزیز ما؛ حکایت همان حضرات است.

 

یعنی هنگام بروز مسائل و مشکلات، مسئولان محترم خود را بی‌اطلاع و بی‌تقصیر اعلام می‌کنند و تمام تقصیرات را به گردن دیگران می‌اندازند.

 

و گاهی همۀ تیرها به سوی افرادی خارج از مرزهای کشورمان از دوست و دشمن، پرتاب می‌شود!

 

غافل از اینکه بعضی از مسائل و مشکلات، تنها از بی‌کفایتی یا بی‌توجهی آن مسئولان محترم ناشی شده است!

 

البته در این که دشمنان از نقشه کشیدن و توطئه چیدن برای ما دست نمی‌کشند، حرفی نیست و نیاز به بحث ندارد.

 

اما خوب است کمی دقت کنیم و بدون تحقیق سخنی نگوییم و مقصران واقعی را بشناسیم و آنها را بازخواست کنیم.

 

اگر مسئولیت اجتماعی و وجدان کاری داشته باشیم و مسئولیت عملکرد خودمان را بپذیریم و در جهت جبران اشتباهات خودمان تلاش کنیم؛ قطعا مردم خوب و فهیم کشورمان ما را با بزرگواری خود خواهند بخشید و به ما کمک خواهند کرد.

 

امیدواریم روحیۀ مسئولیت پذیری در بین مردم و به ویژه مسئولان رواج یابد و کم کم نهادینه شود.

 

 

 

چرا موفق نمی‌شویم؟

آنان که ذهنی نقاد و تیزبین دارند، به سادگی متوجه می‌شوند که بسیاری از مشکلات ما، به دلیل نداشتن اعتماد به نفس و ترس از پذیرش مسئولیت است.

 

ما در پی هدفی هستیم که دیگران در آن نقش داشته باشند.

 

یعنی کسی مسئول باشد تا در صورت عدم تحقق آن خواسته یا هدف؛ کسی باشد که بتوانیم تمام مسئولیت را بر دوش او بیندازیم.

 

و دائم غُر بزنیم و بنالیم که ما هیچکاره‌ایم و شما مسئولید و چرا این طور نشد و چرا آن طور نشد!

 

اگر بخواهیم واقع بین باشیم، باید تمام مسئولیت کارهایمان را بپذیریم و شوربختانه این کار از ما ساخته نیست!

 

معمولا 95 درصد انسان ها تسلیم شرایطی می‌شوند که دیگران برایشان برنامه‌ریزی کرده‌اند و تنها 5 درصد مسئولیت کارهایشان را می‌پذیرند.

 

و درست به همین دلیل است که این حدود 5 درصد از دیگران چند سر و گردن بالاترند.

 

یعنی همان‌هایی که در کسب و کار و زندگی موفق‌تر و پیشروترند، چون خودشان برنامه‌ریزی کرده‌اند.

 

ما هم اگر می‌خواهیم در زندگی پیشرفت کنیم، باید با آگاهی کامل مسئولیت تمام کارهایمان را بپذیریم و برنامه‌ای مطابق با توانایی‌ها و استعدادهایمان طراحی کنیم تا به هدفمان دست یابیم.

مسئولیت پذیری

#من_مسئولیت_پذیرم

من مسئولیت تصمیم هایی را که گرفته و کارهایی را که انجام داده ام، به عهده می گیرم!

چند روز پیش از این، نکته ای فکر مرا به خود مشغول کرده بود و با تمام وجودم درگیرش شده بودم.

آن نکته راه نجات ما و کشورمان از این وضعیت نابسامان اقتصادی و فرهنگی و ... بود.

مدتی که فکر کردم به این نتیجه رسیدم که مشکل بزرگ ما و مردم مان نَبودِ افرادی است که مسئولیت تصمیم ها و کارهایشان را ـ درست یا نادرست ـ بپذیرند و به عهده بگیرند.

اگر افراد به خودی خود روحیه ی مسئولیت پذیری داشته باشند، دیگر نیازی به بازرس و مراقب نخواهد بود، مگر در شرایط ویژه!

در این صورت کارها سریع تر انجام می شود و نتایج نیز درخشان تر خواهند بود و امکانات کمتر به هدر خواهد رفت. امیدواریم چنین روزی به زودی فرا برسد.