یکی رفت و یکی موند!

 

عزیزان سلام!

در زندگی روزمره بعضی چیز ها گذرایند و بعضی چیزها ماندگار!

 

زمان می گذرد و ما می مانیم و اشیا و لوازمی هم در اطراف ما باقی می مانند. باد گذراست و خاک ماندگار!

 

سختی ها می گذرند و خاطراتِ آن سختی ها می مانند و در خاطر ما ثبت می شوند.

 

سختی ها ما را در فشار و عذاب نگاه می دارند و روح ما را صِیَقل می دهند و روح ما درخشان تر می شود.

 

بعضی سخنان نامناسب روح ما را می خراشد و ما را آزار می دهد، اما تاب و توان تحمل ناملایمات را در ما بالاتر می برد.

 

هر چقدر بیشتر سختی بکشیم ــ البته تا جایی که می توانیم تحمل کنیم ــ از نظر روحی و معنوی بیشتر رشد می کنیم و بیشتر می توانیم در زندگی خود و اطرافیان موثرتر باشیم.

 

البته منظور دخالت ناخواسته در زندگی و کار دیگران نیست! بلکه در صورت درخواست آنان بهتر می توانیم به آنها کمک کنیم.

 

خلاصه اینکه بسیاری از سختی ها و چالش های زندگی، برای رشد شخصیت ما لازم است و باید با قدرت آنها را پشت سر بگذاریم.

 

در این صورت یک دوست، یک همراه، یک پناه محکم برای آنها که دوستشان داریم؛ خواهیم بود!

 

در پناه پروردگار مهربان؛ دانا، توانا و مانا باشید.

دعاهای منتخب من

چالش انتخاب دعاهای مورد علاقه؛ پیشنهاد  آقای گوارای  عزیز!

 

هر انسانی که خداباور است؛ یعنی وجود خداوند آفریننده و مدبر امور جهان را باور دارد، قطعا به دنبال راهی برای ارتباط با پروردگار می گردد.

 

در این رهگذر بهترین مناجات ها و دعاها از زبان انسان های برگزیده (پیامبران و امامان علیهم السلام) و بزرگان و صالحانی که معرفت حق را درک کرده اند، صادر می شود.

 

این دعاها چه در لفظ و چه در معنا و مفهوم، بهترین ها هستند و آنچه را در ذهن و در دل داریم، به بهترین شکل و حالت بیان می کنند و خوب است از آنها استفاده کنیم.

 

البته برای ارتباط با خداوند تنها دلی شکسته و حال روحی خوش لازم است و میتوان بدون کلام نیز با او سخن گفت. چرا که از عمق وجودمان باخبر است و درد دلمان را می داند.

 

اما بزرگان فرموده اند: با این که خدا عالم به آشکار و پنهان جهان و دل های ماست؛ کار درست این است که نزد او اعتراف و اقرار به خطاها و گناهان کنیم و خواستۀ دلمان را در محضرش بگوییم.

 

این ارتباط هم حال ما را خوش می کند و هم ما را در رسیدن به خواسته هایمان یاری می رساند.

 

امیدواریم به خواسته های دلتان برسید. با خدا باشید و با خدا بمانید!

 

***

 

* دعاهایی که خیلی دوستشان دارم و گاهی دلم را هوایی کرده اند:

 

1. ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و فی الاخره حسنه و قنا عذاب النار.

 

2. الهی وفقنی لما تحب و ترضی.

 

3. لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین (ذکر یونسیه).

 

4. دعای سحر ماه مبارک رمضان.

 

5. دعای جوشن کبیر.

 

6. دعای کمیل.

 

7. دعاهای صحیفۀ سجادیه.

 

8. مناجات های شهید دکتر مصطفی چمران.

ارتباط با خدا

     برای ایجاد یک ارتباط سالم و درست با پروردگار، باید به چند نکته توجه کنیم:

1. در خود شایستگی برخورداری از لطف و محبت الهی را به وجود آوریم.

2. در رفتارمان با بندگان خدا، رعایت ادب و احترام را بنماییم.

3. به دنبال تشریفات خاصی در مناجات نباشیم و ساده و از عمق وجود با خدایمان درد دل کنیم.

4. مانند بنده عبادت کنیم و به جهت عبادت یا کار خیر دیگر، طلبکار خداوند نباشیم.

5. خواسته و حاجت خود را بخواهیم و زمان و شرایط رسیدن به نتیجه را به صلاحدید پروردگار واگذار کنیم و ناله و فریاد نکنیم و .......... .

     یکی از مهم ترین مسائل کنترل افکار، گفتار و رفتار است که در آموزه های دین زرتشت از آن با عنوان (پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک) یاد شده و در اسلام به آن تقوا (پرهیزکاری) می گویند.

     تقوا یعنی کنترل خود؛ یعنی افکار، گفتار و رفتار خود را کنترل کنیم. در حالت عادی معمولا کمتر مشکل پیش می آید، اما وقتی کسی اشتباهی می کند و ما از دستش ناراحت و عصبانی می شویم، اختیار از دست می دهیم و می شود آنچه نباید بشود!

     وقتی عصبانی می شویم و با خشم و تندی با دیگران برخورد می کنیم، در واقع دیگر خوی انسانی به کار نمی بریم و این خوی وحشی گریِ حیوانی درنده است که در وجود آدمی جایی ندارد و دست پروردگان شیطان چنین خویی دارند و خداوند هیچ گاه با دست پروردگان و عاملان شیطان یا انسانی که خوی شیطانی خشم و غضب داشته باشد، میانه ای ندارد.

     هم از این روست؛ که خشم و تندی با دیگران، باعث دوری ما از خداوند و قطع نظر عنایت و لطف حق تعالی به ما و رانده شدن از جایگاه و مقام انسانی مان می شود! حتی وقتی دیگری کاری را به اشتباه انجام می دهد و به ما آسیب می زند، نباید بر سرش داد و فریاد کنیم و از دستش عصبانی شویم، زیرا این کار مشکلی را حل نمی کند و با تندی و خشم، فقط از مقام انسانیت خود دور می شویم.

     باید بکوشیم، افکار و احساساتمان را مدیریت و کنترل کنیم که البته کاری بسیار دشوار است و تنها با تمرین، ممارست و ایمان و اعتقادی قوی امکان پذیر می شود. از خداوند می خواهیم یاریمان کند که مهار وجودمان را به دست خشم و غضب نسپاریم و عقل فرمانروای وجودمان باقی بماند و دوست خدا بمانیم.

بچه های کار ... !

     چند روز پیش دوستی از من خواست که به بچه های کار پول ندهم و به جای آن برایشان میوه یا خوراکی ببرم و دلیلش را سوء استفاده بزرگترها و خلافکارها از پول این بچه ها می دانست.

     راستش من اگر پولی همراه داشته باشم ـ که معمولا در حساب و کارت بانکی است و همراه ندارم ـ به اولین کسی که برسم خواهم داد و برایم فرقی ندارد که پیر است یا جوان یا کودک و مرد است یا زن ... ! اما اگر نداشته باشم، محترمانه عذرخواهی می کنم و می گویم: شرمنده!!

     ولی حساب پول های بیشتر و رقم های درشت تر، از این ماجرا جداست و سعی می کنم، آن ها را به نزدیک ترین افراد یعنی کسانی که می شناسم، بدهم و یا چیزهایی را که لازم دارند، بخرم و برایشان ببرم. تصور من این است که این طور پول به افراد مستحق می رسد و باعث ثروتمند شدن بعضی آدم ها که یا تشکیلاتی عریض و طویل دارند و یا هنوز به آن درجه نرسیده اند، نمی شود.

     بعضی موسسات نیز پول های ما را در مواردی مصرف می کنند که شفاف و مشخص نیست یا ما راضی نیستیم، به آن مصارف برسد. به هر صورت حتی اگر یک ریال به عنوان صدقه یا کمک قرار است به کسی بدهیم، مهم است که بدانیم در کجا و به چه شکلی مصرف می شود و چه کسانی از آن استفاده می کنند؟

     هم چنین به یاد داشته باشیم، فردای قیامت باید پاسخگو باشیم که چرا به افراد نیازمندی که می شناختیم و توانش را داشتیم کمک نکردیم؟ امیدواریم که شرمنده ی وجدان و درگاه پروردگار نباشیم. آمین یا رب العالمین!