ناز و نیاز ... !

دوستان سلام؛

     گاهی وقت ها آدم دلش برای چیزی غَنج می رود (یعنی خیلی مشتاق و علاقه مند به آن است) و می خواهد خیلی زود به آن دست پیدا کند. حال اگر این چیز، گران بها و دور از دسترس و دست نایافتنی باشد؛ دل آدم می گیرد و غصه اش می شود که چرا نمی تواند به ان برسد؟ و ممکن است در حسرت آن خواسته، به زمین و زمان درود (!!) بفرستد!

     اما گاهی اوقات آن چیز زیاد هم گران بها و قیمتی (البته از نظر مادی) نیست و خیلی راحت می توان آن را به دست آورد و صاحبش شد! روشن است که در این صورت انسان زیاد دلش پرپر نمی زند ولی انتظار دارد، با کمترین دردسر به آن خواسته دست پیدا کند و بدان برسد.

*****

     ما در زندگی روزمره بسیاری درخواست ها را داریم که بخش بسیار کمی از آن ها هزینه های گزاف دارند که ما توان پرداختشان را نداریم و یا اکنون علاقه، شرایط و امکانات لازم برای این هزینه کردن ها وجود ندارد. 

     اما بخش بزرگی از درخواست های ما از اطرافیان، خانواده و بستگان به سادگی، ارزانی و حتی رایگان، قابل دریافت است و به ما انرژی صد چندان می دهد و ما را شاداب و به زندگی امیدوار می سازد. در پُست های بعدی نمونه هایی از این درخواست ها را برخواهیم شِمُرد.

     برای رسیدن به بیشتر خواسته ها باید نیاز و خواسته ی خود را ابراز کنیم تا به خواهش دلمان برسیم و برای رسیدن به برخی خواهش ها باید ناز کنیم، دلبری کنیم تا معشوقی پیدا شود، بیاید و نازمان را بکشد و خریدار آن ناز و طنازی باشد.