خدایی که من و شما را آفریده، خوب می دانسته که
ذات ما چگونه است و زمینه ی چه مسائلی در آن به طور بالقوه وجود دارد و در شرایط
ویژه و با تلاش و پیگیری ما می تواند به فعلیت برسد و بالفعل شود.
بنا
بر این در مقررات و قوانینی که برای زندگی ما قرار داده قطعا به این موضوع - یعنی
استعداد های بالقوه و توانایی های آماده ی به فعلیت رسیدن ما - توجه داشته و روا
نیست؛ ما بدون شناخت و مطالعه ی دقیق و منطقی از نوع بشر و توانایی های او، قواعد
و قوانین خدایی را کنار بگذاریم و خود بدون تخصص و مهارت و دانش لازم؛ برای نوع
انسان قاعده و قانون وضع کنیم.
اما اگر احیانا در برخی
جوامع، آن هم با شرایط خاص آن جامعه، به جواب و نتیجه ی نسبتا مناسب و البته نه
مورد انتظار رسیدیم؛ این نسخه را برای تمامی انسان ها از هر رنگ و نوع و نژاد و
شرایط، بپیچیم و انتظار داشته باشیم؛ که آن رهنمودهای انسانی ما بتواند تمامی
جوامع بشری را به سرمنزل مقصود برساند.
پس بهتر است به مشکلاتی که در برخی جوامع بر اثر
افراط و تفریط در امری به وجود آمده، دقت کنیم و بعد از بررسی و دقیق موشکافانه ی
موضوع تصمیم به ایجاد مقررات ویژه، آن هم با دیدگاه انسان مدارانه و متکی به
توانایی های صرفا انسانی نوع بشر داشته باشیم.
از این دست تجربه های بی
سرانجام کم ندیده ایم و اکنون نیز با بسیاری از آن ها دست به گریبانیم. البته با
کمک گرفتن از روش های دقیق علمی و با توجه به ویژگی های فطری بشر و قوانین الهی
موجود در جهان پیرامون، می توان به مقرراتی دست یافت و روی آورد، که بشریت را به
سرمنزل مقصود رهنمون گردد.
انسان
ذاتا موجودی است، دارای حب ذات و این ویژگی باید در انسان ها وجود داشته باشد؛ تا
برای ادامه ی زندگی خود تلاش و کوشش کنند. البته در این جا نیز چون دیگر موارد
انسان ها دچار افراط و تفریط شده و با بیان این نکته که به عنوان اشرف مخلوقات پای
به این جهان گذاشته اند، دست به تخریب جهان و موجوداتش به سود خود می زنند.
اما هنگامی که دچار گرفتاری
های حاصل از تخریب محیط و موجودات محل زندگی خود می شوند؛ فریاد برآورده و به
دنبال مقصری می گردند، تا تمام کم کاری ها و بی توجهی ها را به گردن دیگری انداخته
و خود را از به دوش گرفتن مسئولیت این کار و عذاب وجدان رها سازند.
بارزترین و آشکارترین این مسائل استفاده ی بی رویه
و نادرست انسان ها از جنگل، پوشش گیاهی و منابع طبیعی است، که به تخریب پوسته ی
خاک و بی ثباتی زمین منجر می شود و با یک باران کوتاه و سریع سیلی راه می افتد، که
انسان ها و تمام موجودات اطراف را با هم به کام خود می کشد و از هستی ساقط می کند.
امیدواریم با احترام به هستی و موجودیت محیط زیست
و موجودات ساکن این کره ی خاکی، جلوی این اتفاقات سهمگین و خانمان برانداز را
بگیریم و دیگر شاهد از دست رفتن عزیزانی که چشم به راه آمدنشان از سفر هستیم،
نباشیم. ان شاءالله!
